teoria falowa na indeksie OSEAX

[master]

Teoria fal Elliotta (jej twórcą był R.N. Elliott amerykański analityk rynków kapitałowych z początku XX w.)  to przykład teorii wykorzystującej fraktale do analiz trendów; fraktale to samoupodabniające się struktury, gdzie cały fraktal jest podobny do swojej najdrobniejszej części. Teoria ta zakłada występowanie 5 - falowych faz wzrostowych i 3 - falowych faz korekt, gdzie punkty zwrotne tych fal z powodzeniem można prognozować wykorzystując liczby Fibonacciego i współczynniki Fibonacciego.

Współczynniki te wylicza się na podstawie ciągu Fibonacciego, jest to ciąg liczb naturalnych powstający przez dodanie każdej poprzedniej liczby, pierwsze elementy tego ciągu to:

1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, ..........

- współczynnik 1,618 otrzymujemy przez podzielenie każdego wyrazu tego ciągu przez każdy poprzedni

- współczynnik 0,618 otrzymujemy przez podzielenie każdego wyrazu tego ciągu przez każdy następny

- współczynnik 2,618 otrzymujemy przez podzielenie każdego wyrazu ciągu przez każdy drugi poprzedni z kolei

Z tym pojęciem związany jest termin złoty podział, gdzie

62 + 38 = 100, zaś 62/38 = 1,618  38/62 = 0,618

Występowanie tego rodzaju współczynników, punkty zwrotne kalkulowane w ten sposób, świadczy o rynkach o szerokiej klienteli, szerokiej rzeszy inwestorów - są to właśnie indeksy kursów akcji, obejmujące wszystkie notowane spółki (teoria ta nie nadaje się do analizowania pojedynczych spółek czy indeksów sektorowych), teoria umożliwia analizowanie wykresów notowań indeksów all-shares, obejmujących wszystkie spółki danej gospodarki.

przykład to norweski indeks OSEAX obejmujący wszystkie spółki notowane w Oslo

widać wyraźnie kształtującą się 5 falową formację od 2003. Projekcje fal od dołka z listopada 2008 - 222,46 dały możliwość trafnego przewidzenia najważniejszych szczytów od tego czasu. Kolejne potencjalne, istotne punkty zwrotne to 1514,22 i 1631,46.